The metal
Encyclopedia
  • 7 Accept live
  • 8 Accept live
  • 9 Accept live
  • 10 Accept live
  • 11 Accept live
  • 12 Accept live

English


Videos


Live Videos


All Music


Store


SoundCloud


Forum


Twitter


Accept is een Duitse heavy metal band uit Solingen. Oorspronkelijk samengesteld door voormalig zanger Udo Dirkschneider, gitarist Wolf Hoffmann en bassist Peter Baltes. Hun begin is terug te voeren tot eind jaren zestig. De band speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van speed en thrashmetal en maakte deel uit van de Duitse heavy metal scene, die ontstond in het begin van de jaren tachtig. Accept behaalde commercieel succes met hun vijfde studioalbum Balls to the Wall (1983), het enige album van de band dat in de Verenigde Staten en Canada goud behaalde, en bracht hun bekende hit "Balls to the Wall" voort.

Na hun ontbinding in 1997 en een kortstondige reünie in 2005, werd Accept in 2009 weer herenigd met de voormalige TT Quick-frontman Mark Tornillo die Dirkschneider verving, en bracht ze hun drie best in kaart gebrachte albums tot nu toe uit, "Blood of the Nations" (2010), "Stalingrad" (2012) en "Blind Rage" (2014), waarvan de laatste het eerste album van Accept was dat nummer één bereikte in de hitlijsten in hun thuisland.

Vroege jaren (1968-1982)

Het begin van Accept is terug te
voeren tot 1968, toen Udo Dirkschneider en Michael Wagener een lokale band vormden genaamd Band X, die uiteindelijk de naam veranderde in Accept. Accept heeft jarenlang talloze bezettingswisselingen doorgemaakt. Deze instabiliteit hield de band in wezen op amateurniveau, en trad sporadisch op in festivalconcerten. Accept's professionele carrière begon in 1976, met Udo Dirkschneider, Wolf Hoffmann, Gerhard Wahl, Dieter Rubach en Frank Friedrich, toen ze werden uitgenodigd om te spelen op een van de eerste rock-'n-roll-festivals in Duitsland - Rock am Rhein. Na het festival kreeg de band een platencontract aangeboden. Hun eerste opname was het titelloze Accept-album, dat niet veel commercieel succes opleverde.
De eerste stabiele line-up van Accept bestond uit zanger Udo Dirkschneider, gitaristen Wolf Hoffmann en Gerhard Wahl, bassist Peter Baltes en drummer Frank Friedrich. Friedrich en Wahl verlieten de band na de release van Accept en werden vervangen door Stefan Kaufmann en Jörg Fischer. Deze line-up nam I'm a Rebel op in 1980. Het titelnummer is oorspronkelijk geschreven voor AC/DC en opgenomen door de band, maar nooit door hen uitgebracht. Het album bracht wat media-aandacht, waarbij de band werd uitgenodigd voor een televisieoptreden.

In 1981 werd hun volgende album,
Breaker, uitgebracht en de band had manager Gaby Hauke ​​in dienst. Accept nam ook deel aan de World Wide Blitz Tour van Judas Priest en kreeg voor het eerst aandacht buiten Europa.

Restless and Wild werd uitgebracht in 1982, hoewel Jörg Fischer kort daarvoor stopte met de band, voordat de opname plaatsvond. Jan Koemmet werd aangenomen als gitarist, maar vertrok vóór de opname van het album uit de band. Restless en Wild zag een evolutie in het geluid van de band, waarin kenmerken werden opgenomen die het genre definieerden dat later speedmetal werd genoemd. Gaby Hauke ​​werd op twee
van de nummers gecrediteerd als "Deaffy".

Mainstream succes (1983-1987)

Accept's volgende release, Balls to the Wall, werd uitgebracht in 1983, nu met gitarist Herman Frank (ex-Sinner). Het album was meer conceptueel en bevatte lyrische thema's over politiek, seksualiteit en menselijke relaties. "Balls to the Wall" verwijst bijvoorbeeld naar slaven die in opstand komen tegen onderdrukkende meesters, terwijl "Fight It Back" gaat over sociale buitenbeentjes die vechten tegen conformiteit. Alle nummers werden toegeschreven aan Accept en "Deaffy". Deaffy was het pseudoniem van manager Gaby Hauke ​​als tekstschrijver van de band, hoewel ze officieel geen eigendom claimde totdat de band
voor de tweede keer uit elkaar was gegaan.

Tijdens een show in 1983 in hun geboorteplaats ontmoette de band bij toeval Jörg Fischer en op aandringen van Hauke ​​voegde Fischer zich weer bij de band. Een wereldtournee volgde tot en met 1984, inclusief het Monsters of Rock-festival. Tegen die tijd werd de band gesteund door Bad Steve, een band die werd geleid door voormalige Accept-leden Dieter Rubach, Jan Koemmet en Frank Friedrich.
Metal Heart werd uitgebracht in 1985. Geproduceerd door Scorpions-producer Dieter Dierks, presenteerde het het creatieve hoogtepunt van de band. Accept toerde de wereld rond ter ondersteuning van het album en documenteerde de liveshows met het live
mini-album Kaizoku-Ban.

De opvolger, Russian Roulette, werd uitgebracht in 1986. In 1987 besloot Udo Dirkschneider een solocarrière te beginnen. Ter ondersteuning van deze beslissing schreef het songwriting-team in Accept zijn hele soloalbum, uitgebracht in 1987 als Animal House onder de bandnaam U.D.O.

David Reece-periode en eerste onderbreking (1988-1991)

Parallel aan het werk van Animal House, begon Accept auditie te doen aan vocalisten. De band probeerde een paar zangers uit, waaronder Michael White en Baby Tuckoo-zanger Rob Armitage, met wie ze zelfs in promofoto's en interviews met metalmagazines speelden, en ook met demo's.       De Amerikaanse zanger
David Reece werd echter gekozen en deze nieuwe line-up nam Eat the Heat op en bracht het uit in 1989.

De carrière van Accept kwam plotseling tot stilstand, toen Stefan Kaufmann tijdens de tour ter ondersteuning van het album een ​​ernstige rugblessure opliep. Hij werd kort vervangen door House of Lords-drummer Ken Mary voor de rest van de Amerikaanse tournee. Tegen het einde van de tour eind 1989 besloot de band dat het zonder Kaufmann, en met verschillen met Reece, tijd was om hun activiteiten voorlopig stop te zetten.

Weerzien met Udo Dirkschneider (1992-1996)

Het live-album Staying a Life, opgenomen
in 1985, werd in 1990 uitgebracht als souvenir om hun carrière te vieren.

Een paar jaar later ontmoetten de ex-leden Udo Dirkschneider en besloten om de band opnieuw op te starten met kernleden Hoffmann, Kaufmann, Dirkschneider en Baltes.

Hun comeback-album, Objection Overruled, werd uitgebracht in 1993 en was een gekwalificeerd succes in Europa en de VS. Een wereldtournee volgde en een ander album, getiteld Death Row, werd uitgebracht in 1994. Kaufmann kon opnieuw niet spelen vanwege zijn terugkerende rugblessure en Stefan Schwarzmann werd de tijdelijke vervanger.
Predator werd opgenomen in 1996, in Nashville, met Udo's oude (school) vriend en producer
Michael Wagener aan het roer en met Michael Cartellone (van Damn Yankees, Lynyrd Skynyrd) als gast op drums. Accept's tour ter ondersteuning van Predator vond plaats in Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa en Azië, met hun laatste concert in Tokio, Japan.

Tweede onderbreking en korte opstanding (1997-2005)

Tussen 1997 en 2005 werkten alle leden verder aan hun eigen projecten. In 2005 ontving Accept een uitnodiging van verschillende Europese promotors voor een korte Europese zomertour op de Europese festivals met de klassieke line-up van Accept (Hoffmann, Baltes, Dirkschneider, Frank en Schwarzmann). Deze festivals bleken een verbluffend succes te zijn, met de laatste show op 27 augustus 2005 in Kavarna, Bulgarije, op het Kaliakra Rock Fest

Gevraagd in mei 2007 of Accept van plan was om in de nabije toekomst nieuw materiaal te schrijven en op te nemen, antwoordde Dirkschneider:
Dat zou een probleem zijn. Weet je, het is gemakkelijk om
de oude nummers te spelen, omdat ze al bestaan. Vooral voor mij was het gemakkelijker, omdat ik die klassiekers nog steeds doe met U.D.O., maar voor sommige jongens was het wat moeilijker. Maar iedereen heeft het geweldig gedaan op het podium. Ik begrijp dat mensen een nieuw Accept-album willen, maar samen nummers componeren zou een ramp zijn geweest.                     Op die manier zouden we meer vernietigen dan we zouden creëren. We hebben nu een goede relatie en dat kun je het beste zo houden.

Op 14 mei 2009 kondigde Udo Dirkschneider officieel aan dat hij niet zou deelnemen aan
de geruchten over Accept-reünie.

Terugkeer van Mark Tornillo (2009-heden)

Eind mei 2009 doken er opnieuw geruchten op over een mogelijke Accept-hervorming, toen bassist Peter Baltes onthulde dat hij een weekend in zijn huis in Pennsylvania "wegscheurde" met gitarist Wolf Hoffmann. "Er is iets geweldigs in de maak", legt Baltes uit. "Zodra ik kan, laat ik het iedereen weten. Laten we het 'Metal Heart' weer laten kloppen."

Een toevallige ontmoeting tussen Accept en voormalig T.T. Quick-zanger Mark Tornillo tijdens deze informele jamsessie betekende kort nadat Tornillo was aangekondigd als de nieuwe zanger.

Er werd een nieuw album
geschreven en opgenomen met Andy Sneap (bekend van Megadeth, Blaze, Exodus, Testament, Arch Enemy en Onslaught) als producer. Met de titel "Blood of the Nations" was het het eerste originele Accept-album in veertien jaar.

De nieuwe line-up maakte hun live-debuut op 8 mei 2010 in het Gramercy Theatre in New York City, hun eerste Amerikaanse concert in vijftien jaar.
Op 21 mei 2010 stond de video voor "Teutonic Terror" op nummer 5 in de wereldwijde videocharts in alle genres op MySpace en stond bovenaan artiesten als Miley Cyrus, Justin Bieber en Christina Aguilera. De video stond ook bovenaan de MySpace Global Metal Charts
op nummer 1.

Op 13 juni 2010 opende Accept voor AC / DC in Stuttgart, Duitsland, en op 25 juni 2010 waren ze headliner op het Sonisphere-festival in Roemenië en Turkije. Met een set van meer dan twee uur werden klassiekers als "Balls to the Wall", "Metal Heart" en "Princess of the Dawn" samen met het nieuwe albummateriaal gespeeld. "Blood of the Nations" werd op 20 augustus 2010 in Europa uitgebracht en kwam binnen op nummer 4 in de officiële Duitse Media Control Charts, de op een na hoogste binnenkomst in een hitparade in de carrière van de band.

"Blood of the Nations" werd op 4 september uitgebracht in Japan en
18 september 2010 in de Verenigde Staten. Accept bracht 80 dagen door op een zomertour die meer dan 65.000 km aflegde en speelde voor meer dan 450.000 fans. In oktober verscheen de band op het prestigieuze Japanse Loudpark Festival buiten Tokio voor 40.000 fans samen met Ozzy Osbourne, Motörhead en Stone Sour.

Binnen een maand na de release van "Blood of the Nations", vertelde Wolf Hoffmann aan "Metal Asylum": "We zijn al aan het nadenken over en schrijven voor de volgende plaat. We hebben allemaal Accept gemist en we realiseerden ons dat wij dit gemist hebben. we zijn geen 20 meer en niet klaar om alles te doen om succesvol te zijn, we zijn niet zo wanhopig. [lacht] We willen doen wat zinvol is en dat is leuk."

Accept werkte opnieuw samen met Andy Sneap om het dertiende studioalbum te produceren, dat begin 2012 werd voltooid. Het album, getiteld "Stalingrad", werd uitgebracht in
april 2012.

Op 8 april 2013 vertelde Wolf Hoffmann aan Radio Futuro in Chili dat Accept was begonnen met het schrijven van nieuw materiaal voor hun veertiende studioalbum en "zo snel mogelijk terug zou gaan naar de studio". Vier maanden later, op 9 augustus op het Bloodstock Open Air festival 2013, vertelde Wolf aan Metal Shock Finland:
"Ons aankomende album komt hopelijk volgend jaar uit. We zijn begonnen met het schrijven van enkele nummers; we hebben nog niets opgenomen. Maar tijdens de winter - misschien begin volgend jaar - zullen we beginnen met het opnemen ervan en proberen het net zo goed te maken als de
vorige, misschien zelfs beter, als het ons lukt, we zullen zien ... net zo heavy als de rest".

Accept bracht op 18 juli 2014 hun veertiende studioalbum "Blind Rage" uit en tijdens hun wereldtournee speelden ze voor het eerst in Australië. "Blind Rage" werd het eerste album van Accept dat debuteerde op nummer één in de hitlijsten in hun thuisland.

Vertrek van twee leden en The Rise of Chaos (2014-2017)

Op 28 december 2014 maakte gitarist Herman Frank bekend dat hij Accept weer had verlaten. Later die dag kondigde Accept aan dat ook drummer Stefan Schwarzmann de band had verlaten.

Op 12 april 2015 kondigde Accept een
nieuwe gitarist en drummer aan, respectievelijk Uwe Lulis en Christopher Williams.

Op 5 juni 2015, voorafgaand aan het optreden van de band op het South Park-festival in Tampere, Finland, vertelde bassist Peter Baltes aan Kaaos TV dat Accept van plan was om aan een nieuw album te beginnen na de afsluiting van de Blind Rage-tour. Gevraagd in een interview in juli 2015 over de toekomst van de band, antwoordde gitarist Wolf Hoffmann: "We gaan nog een paar weken door met deze serie touren, en dan nemen we een kleine pauze en komen we terug in de herfst, maar we '
zijn de Blind Rage-tour op dit punt bijna aan het afronden; het is de allerlaatste fase van deze hele cyclus. En dan moet het volgende album worden geschreven en opgenomen, en hoe lang dat gaat duren en wanneer dat allemaal gaat gebeuren , wie weet? Maar het zal gebeuren; dat is alles wat ik weet." Hoffmann verklaarde dat het nieuwe album rond juli of augustus 2017 zou worden uitgebracht. Net als hun vorige drie albums werd het album geproduceerd door Andy Sneap, waarmee het de vierde samenwerking van Accept met hem is. Op 16 april 2017 kondigde Accept aan dat het album, getiteld "The Rise of Chaos", op 4 augustus zou worden uitgebracht.

Op 2 juni 2017 bracht de band de titeltrack single digitaal uit via Nuclear Blast, vergezeld van nieuw artwork.

Split met Peter Baltes en volgend album (2018-heden)

In een interview in september 2018 met The Foundry bevestigde gitarist Wolf Hoffmann dat Accept is begonnen met het schrijven van nummers voor de opvolger van "The Rise of Chaos". Hij zei: "We begonnen hier en daar wat riffs neer te zetten, maar het merendeel van de dingen zal gebeuren nadat we zijn gestopt met toeren, omdat het echt moeilijk is voor mij om dit onderweg te doen."

Op 27 november 2018 kondigde bassist Peter Baltes aan dat hij Accept na 42 jaar als lid had verlaten. Volgens de band, "Peter had een verandering in zijn leven nodig en we wensen hem het allerbeste
. Hij zal altijd deel uitmaken van de Accept-familie en om zijn eerbetoon aan de muziekgeschiedenis te eren, moeten we hem allemaal het beste wensen". Met het vertrek van de Baltes. , is Wolff Hoffmann het laatste lid van de originele line-up in de band. "

Baltes werd op bas ingevuld door Danny Silvestri voor het optreden van de band tijdens de 2019-editie van de 70000 Tons of Metal-cruise. Op 16 april 2019 werd voormalig Uli Jon Roth-sideman Martin Motnik aangekondigd als de permanente vervanger van Baltes. Drie dagen later bracht Accept een speciale zeven-inch single uit genaamd "Life's a Bitch", hun
eerste nummer in twee jaar en de eerste zonder Baltes.

Op 1 november 2019 kondigde Accept aan dat Philip Shouse, voorheen een tourend lid, zich bij de band had gevoegd als hun derde gitarist, waardoor Accept werd omgezet in een sextet.

Op 2 oktober 2020 bracht Accept "The Undertaker" uit als de eerste single van hun aanstaande zestiende studioalbum Too Mean to Die, uitgebracht op 29 januari 2021.

Albums

Accept (1979)

I'm a Rebel (1980)

Breaker (1981)

Restless and Wild (1983)

Balls to the Wall (1984)

Metal Heart (1985)

Kaizoku Ban (1985) live

Russian Roulette (1986)

Eat the Heat (1989)

Staying a Life (1990) live

Objection Overruled (1993)

Death Row (1994)

Steel Glove (1995)

Predator (1996)

All Areas (Live) (1997)

Rich & Famous (2002) ep

Best Of (2004)

Blood of the Nations (2010)

Stalingrad (2012)

Blind Rage (2014)

The Rise of Chaos (2017)

Too Mean To Die (2021)

Wolf Hoffmann

Mark Tornillo

Uwe Lulis

Christopher Williams


Martin Motnik

Philip Shouse


1 2 3 4 5